Kada je sedište privrednog društva ili fizičkog lica na adresi zakupodavca, da li se imovina koja se zatekne na datoj adresi sme popisivati, procenjivati i prodavati? Kakav je ishod ako se na adresi zatekne samo pokućstvo? Šta je izuzeto od izvršenja?
Najzastupljenije među sredstvima izvršenja u izvršnim postupcima, posle prenosa novčanih sredstava sa računa izvršnog dužnika kod banke, jeste prodaja pokretnih stvari izvršnog dužnika. Ovim sredstvom izvršenja namiruju se novčana potraživanja izvršnih poverilaca i veoma često, ovom sredstvu izvršenja pribegava se nakon što je bezuspešno pokušano sprovođenje izvršenja na novčanim sredstvima na računu izvršnog dužnika kod banke. Sa druge strane, kada je izvršnom poveriocu poznato da izvršni dužnik poseduje pokretne stvari iz čije vrednosti je moguće namirenje njegovog potraživanja, izvršenje na pokretnim stvarima javlja se kao prvenstveno određeno sredstvo izvršenja.
Prilikom registrovanja sedišta privrednog društva ili preduzetnika, često dolazi do situacije da sedište privrednog subjekta bude registrovano na adresi nepokretnosti koje je u svojini trećeg lica – zakupodavca, što može dovesti do konfuzije u pogledu vlasništva na pokretnim stvarima koje se nalaze na navedenoj adresi.
Dakle, moguće je da se izvrši popis i procena ne samo zatečenih stvari koje su u svojini, već i stvari koje su samo u državni određenog fizičkog ili pravnog lica, odnosno, dovoljno je da se na adresi koja je označena nađu stvari izvršnog dužnika ili da se utvrdi da poseduje neka prava koja se mogu prenositi.
Međutim, shodno članu 8. Zakona o izvršenju i obezbeđenju, treće lice koje tvrdi da na predmetu izvršenja ima neko pravo koje sprečava izvršenje može javnom izvršitelju podneti prigovor kojim zahteva da se izvršenje utvrdi nedozvoljenim na tom predmetu. Takav prigovor može biti podnet tek nakon što je izvršen popis i procena imovine.
Ovakav prigovor može da se podnese do okončanja izvršnog postupka.
Izvršni dužnik ili lica kod kojih se popisane stvari nalaze, ne smeju njima raspolagati pravno, niti faktički, a raspolaganje stvarima suprotno ovoj zabrani, ostavlja akt raspolaganja bez pravnog dejstva u odnosu na izvršni postupak u kome je stvar popisana.
Shodno odredbi člana 218. stav 1. tačka 1. Zakona o izvršenju i obezbeđenju predmet izvršenja ne mogu biti:
– obuća, odeća i predmeti za ličnu upotrebu, posteljina, posuđe i delovi nameštaja koji su potrebni izvršnom dužniku i članovima njegovog domaćinstva kao što su šporet, frižider i peć za grejanje;
– hrana i ogrev koi su izvršnom dužniku i članovima njegovog domaćinstva potrebni za tri meseca;
– gotov novac izvršnog dužnika koji ima stalna mesečna primanja do mesečnog iznosa koji je zakonom izuzet od izvršenja, srazmerno vremenu do narednog primanja;
– ordenje, medalje i druga odlikovanja i priznanja, lična pisma, rukopisi, porodične fotografije;
– pomagala koja su osobi sa invaliditetom ili drugom licu sa telesnim nedostacima potrebna za obavljanje životnih funkcija i
– kućni ljubimci.
Kad se prilikom popisa zateknu samo ove stvari, sud će konstatovati da je pokušaj popisa bio neuspešan u smislu člana 231. Zakona o izvršenju i obezbeđenju.
